Rodzaje torbieli janika

Rodzaje torbieli zależą od przyczyn, które je wywołują. Jednym z rodzajów torbieli są torbiele czynnościowe. Dotyczą one zazwyczaj kobiet w wieku rozrodczym. Ich pojawienie się jest wynikiem nieprawidłowych zmian hormonalnych, jakie zachodzą w trakcie cyklu miesiączkowego. Jeżeli owulacja przebiega prawidłowo, pęcherzyk Graafa dojrzewa i uwalnia się z niego gotowa do zapłodnienia komórka jajowa. Następnie ten pęknięty pęcherzyk zamienia się w ciałko żółte. Zanika ono, jeżeli nie dojdzie do zapłodnienia. Zdarzyć sie jednak może, iż pęcherzyk Graafa nie pęknie, tylko zaczyna rosnąć. Dochodzi do powstania torbieli pęcherzykowej. Inna sytuacja to taka, kiedy nie dochodzi do ciąży, a mimo tego ciałko żółte nie zanika; wówczas z ciałka żółtego powstaje torbiel. Torbiele czynnościowe zazwyczaj zanikają po kilku cyklach miesiączkowych i nie wymagają leczenia. Czasami lekarz ginekolog może zastosować terapię hormonalną. Inny typ torbieli to tzw. wielotorbielowatość, czyli zespół policystycznych jajników. Do powstania tego typu schorzenia dochodzi wówczas, gdy niedojrzałe pęcherzyki Graafa zamieniają się w malutkie torbieliki. Leczenie tego typu torbieli trwa wiele lat i odbywa się przy zastosowaniu leków hormonalnych, które mają powstrzymać powstawanie nowych torbieli i spowodować zmniejszenie objętości jajników.

Inne rodzaje torbieli to między innymi:

• torbiel surowicza (prosta),
• torbiel dermatoidalna (skórzasta) – to łagodne torbielowate potworniaki; reprezentują około 25% wszystkich nowotworów jajnika. Zawierają one elementy (komórki i tkanki) nierozwiniętego płodu (np. komórki tłuszczowe, tkankę kostną). Ich średnica bywa różna: od kilku milimetrów do 25cm; w 10-15% przypadków występują one obustronnie. Około 1-2% tych torbieli może ulec złośliwej transformacji, przekształcić się w złośliwy nowotwór. Przyczyna ich powstawania nie jest do końca wyjaśniona.
• torbiel endometrialna (czekoladowa) – to guzy endometrialne, które są zazwyczaj obustronne, mogą rosnąć do średnicy 15-20cm. Najczęstsze objawy to ból w miednicy; może występować niepłodność, ale u wielu pacjentek mogą nie występować żadne objawy. Cechą charakterystyczną endometriozy jest pojawiający się cyklicznie ból, w tym bolesne miesiączkowanie (ból pojawia się wraz z krwawieniem i jest największy w czasie największego nasilenia krwawienia), głęboki ból podczas stosunku i występujący podczas miesiączki ból krzyża. Dolegliwości nasilają się wraz z obejmowaniem przez proces chorobowy moczowodu i pęcherza moczowego. Przy badaniu przydatki są często tkliwe i nieruchome z powodu otaczających procesów zapalnych i zrostów. Badania mówią, że co trzecia kobieta, która miesiączkuje, miewa kłopoty z błoną śluzową wyściełającą macicę od środka (endometrium). Choroba zwana endometriozą polega na tym, że fragmenty śluzówki odrywają się i przemieszczają po organizmie. Mogą dostać się też do jajników, gdzie przekształcają się właśnie w torbiele czekoladowe. Nazwane są tak ze względu na wypełnienie ciemną i gęstą krwią przypominającą kolorem czekoladę. Niebezpieczna jest sytuacja, gdy torbiel pęka i jej zawartość wylewa się do jamy brzusznej. Może wówczas dojść do zapalenia otrzewnej. Leczenie zależy od wielkości guza, zaawansowania endometriozy, planów prokreacyjnych pacjentki i nasilenia objawów. Najczęściej torbiele te usuwane są operacyjnie.
• torbiel tekaluteinowa – może pojawić się jednocześnie z ciążą i jest zwykle obustronna; często współistnieje z zaśniadem groniastym; spotykana u kobiet leczonych gonadotropiną. Wymaga okresowej kontroli; do weryfikacji za pomocą laparoskopii kwalifikują się torbieliki o średnicy przekraczającej 6cm, utrzymujące się przez około trzech miesięcy.